“De tijd bekommert me erg ... De tijd heeft een intieme relatie met de cinema. Films worden in blikken dozen gestoken en worden objecten die we kunnen bekijken onafhankelijk van elk idee van tijd, onafhankelijk van de tijd zelf waarin ze werden gemaakt. Maar wanneer ze worden geprojecteerd, hebben ze een duur, ze drukken zich uit in tijd, zoals muziek, zoals de spraak ... Het is erg verschillend van het schilderij, dat onbeweeglijk is. Cinema is, per definitie, beweging. En, voor mij, is beweging tijd.”
Manoel de Oliveira
