Films byTexts by Jean-Daniel Pollet
FILM
Jean-Daniel Pollet, 1991, 94’

In 1989, Jean-Daniel Pollet was paralyzed after a train accident. From his home in Provence, he revisits the images, already tinged with the melancholy of memory, of his last trip to Greece, at the time of the Gulf War.

 

Article NL
16.09.2020

Een film als Méditerranée leert ons dat de tijd zich kan openen door zijn aanwezigheid te ontvouwen. Het is Jean-Daniel Pollets grote doorbraak en het maakt deze film tot een meesterwerk waarnaar we eindeloos kunnen blijven kijken zonder dat de film veroudert of aan kracht inboet, zonder dat de woorden – dwingend, somber, inwijdend, doordrenkt van de immense gloed van de zon – ons ooit de indruk geven dat we ze al gehoord hebben.

Article NL
9.09.2020

Méditerranée slaagt in een radicale benadering van de mythische functie die door het Griekse werkwoord mueîn, “de ogen en de mond sluiten”, wordt aangeduid en die uitzicht geeft op drie simultane vlakken: dromena: de dingen van handeling – legomena: de gezegde dingen – deiknumena: de getoonde dingen.

Article NL
9.09.2020

Een onbekend geheugen vlucht halsstarrig naar steeds langer vervlogen tijden. De indruk van ouderdom neemt toe. Velerlei landen… valselijk ingeslapen... En alles lijkt het geordende te hebben van het buiten…onfeilbaar… En steeds die vloed van onmetelijkheid vanbinnen, ‑ die vloed van zwevend geheugen…

De Nederlandse vertaling van de tekst van Philippe Sollers voor Méditerranée van Jean-Daniel Pollet uit 1963.

FILM
Jean-Daniel Pollet, Maurice Born, 1973, 44’

Raimondakis speaks in the name of the lepers. He has spent 36 years of his life on the Greek island of Spinalonga, where a leper colony was based from 1904 to 1957.

FILM
Jean-Daniel Pollet, 1963, 44’

A subjective voyage through the civilisation, the spaces and the light of the Mediterranean, accompanied by a text by Philippe Sollers and Antoine Duhamel’s music. 

 

FILM
Jean-Daniel Pollet, 1964, 9’

After Méditeranée, Pollet returns to Bassae, a Greek archeological site located in the heart of the Peloponnesian peninsula.

Article NL FR
11.09.2019

« Filmer les choses (et les gens) qui vont mourir et disparaître (ou qui sont éternelles), archiver même la mémoire (ContretempsCeux d’en face) par la répétition du même, par l’accumulation, par l’effacement, l’enchevêtrement, le tissage, tels sont la science et le talent d’exhumation de Jean-Daniel, qui joue avec ses images comme avec des notes de musique, inventant une espèce d’ alphabet composé de signes qui tiennent à la fois du pictogramme et du hiéroglyphe. »

Article NL FR
11.09.2019
Boris Lehman 2004
Vertaald door

“Dingen (en mensen) filmen die gaan sterven en verdwijnen (of die eeuwig zijn), zelfs het geheugen archiveren (Contretemps, Ceux d’en face) door de herhaling van hetzelfde, door te accumuleren, uit te wissen, te verstrengelen, te weven, dat is de wetenschap en het opgravingstalent van Jean-Daniel, die speelt met zijn beelden als waren het muzieknoten en een soort alfabet bedenkt dat bestaat uit tekens die zowel iets van pictogrammen als van hiërogliefen hebben.”

FILM
Jean-Daniel Pollet, 1968, 88’

A cinematographic poem in the form of variations around the theme of Robinson, a utopian fable freely inspired by Daniel Defoe’s novel, which speaks above all of solitude: the immense weakness of today’s man in the face of loneliness is no longer that of the hero of the eighteenth century.