https://www.sabzian.be/text/hossein-sabzian

Hossein Sabzian

Vertaald door Gerard-Jan Claes, Elias Grootaers, Olivia Rochette

(1) Close-Up Long Shot (Mamhoud Chokrollahi & Moslem Mansouri, 1996)

Mijn liefde voor cinema maakte mijn leven kapot.

Toch kan ik het niet laten om een goede film te bekijken.

Wie de film maakte, is niet van belang.

Het kijken naar is het belangrijkste.

Cinema kostte me mijn baan.

Het beroofde me van mijn leven, van mijn sociale identiteit.

Maar zelfs nu nog kan één goede film me reikhalzend doen terugkeren naar de cinema.

(2) Close-Up Long Shot (Mamhoud Chokrollahi & Moslem Mansouri, 1996)

Als ik het geld had, zou ik, net als Peter Falk, vliegers kopen om niet te moeten opgroeien.

Cinema.

Telkens ik een film zie, los ik er in op ... tot ik de bodem raak.

Ik vervaag en misschien ... verlies ik er mij in.

En dit heeft een essentiële rol gespeeld in mijn leven.

(3) Close-Up Long Shot (Mamhoud Chokrollahi & Moslem Mansouri, 1996)

Cinema is onontbeerlijk voor mij. Het is als een prisma.

Een goede film ... is een deel van mijn leven.

Telkens ik een goede film zie, voel ik mij herboren.

Het voelt alsof ik de film zelf maakte, alsof het mijn creatie was.

Ik identificeer me met de regisseur.

Ik identificeer me met de acteurs.

Ik voel me verbonden en in harmonie met de geest van de film.

Alsof het mijn verhaal is.

Dat is hoe films me vervoeren.

Zo werden ze mijn obsessie.

(4) Close-Up Long Shot (Mamhoud Chokrollahi & Moslem Mansouri, 1996)

Als ik niet in de samenleving zou moeten leven, zou ik beschutting zoeken in de bergen en alleen zijn.

Als ik niet zou moeten voortleven, en ik moedig genoeg was, zou ik graag aan de stralen van de cinema worden opgehangen.

Als ik de moed had om te protesteren ... zou ik het filmmaken gebruiken als een instrument om alle onrecht aan te vechten.

(5) Close-Up Long Shot (Mamhoud Chokrollahi & Moslem Mansouri, 1996)

Hossein Sabzian aan het woord in Close-Up Long Shot (Mamhoud Chokrollahi & Moslem Mansouri, 1996).

Engelse ondertitels van de film vertaald door Gerard-Jan Claes, Elias Grootaers en Olivia Rochette

 

Beelden (1), (2), (3), (4) en (5) uit Close-Up Long Shot (Mamhoud Chokrollahi & Moslem Mansouri, 1996)

COMPILATION
31.01.2013
NL FR EN
In Passage, Sabzian invites film critics, authors, filmmakers and spectators to send a text or fragment on cinema that left a lasting impression.
Pour Passage, Sabzian demande à des critiques de cinéma, auteurs, cinéastes et spectateurs un texte ou un fragment qui les a marqués.
In Passage vraagt Sabzian filmcritici, auteurs, filmmakers en toeschouwers naar een tekst of een fragment dat ooit een blijvende indruk op hen achterliet.
The Prisma section is a series of short reflections on cinema. A Prisma always has the same length – exactly 2000 characters – and is accompanied by one image. It is a short-distance exercise, a miniature text in which one detail or element is refracted into the spectrum of a larger idea or observation.
La rubrique Prisma est une série de courtes réflexions sur le cinéma. Tous les Prisma ont la même longueur – exactement 2000 caractères – et sont accompagnés d'une seule image. Exercices à courte distance, les Prisma consistent en un texte miniature dans lequel un détail ou élément se détache du spectre d'une penséée ou observation plus large.
De Prisma-rubriek is een reeks korte reflecties over cinema. Een Prisma heeft altijd dezelfde lengte – precies 2000 tekens – en wordt begeleid door één beeld. Een Prisma is een oefening op de korte afstand, een miniatuurtekst waarin één detail of element in het spectrum van een grotere gedachte of observatie breekt.
Jacques Tati once said, “I want the film to start the moment you leave the cinema.” A film fixes itself in your movements and your way of looking at things. After a Chaplin film, you catch yourself doing clumsy jumps, after a Rohmer it’s always summer, and the ghost of Akerman undeniably haunts the kitchen. In this feature, a Sabzian editor takes a film outside and discovers cross-connections between cinema and life.
Jacques Tati once said, “I want the film to start the moment you leave the cinema.” A film fixes itself in your movements and your way of looking at things. After a Chaplin film, you catch yourself doing clumsy jumps, after a Rohmer it’s always summer, and the ghost of Akerman undeniably haunts the kitchen. In this feature, a Sabzian editor takes a film outside and discovers cross-connections between cinema and life.
Jacques Tati zei ooit: “Ik wil dat de film begint op het moment dat je de cinemazaal verlaat.” Een film zet zich vast in je bewegingen en je manier van kijken. Na een film van Chaplin betrap je jezelf op klungelige sprongen, na een Rohmer is het altijd zomer en de geest van Chantal Akerman waart onomstotelijk rond in de keuken. In deze rubriek neemt een Sabzian-redactielid een film mee naar buiten en ontwaart kruisverbindingen tussen cinema en leven.

Related