NL
“Bij Elie Maissin en Mieriën Coppens zit de afstand tot de waarheid (en de liefde voor de werkelijkheid) in het ontwijken van conclusies, het afwijzen van een finaliteit. Elke film heeft een open eind. Ze tonen niet alles (le tout, waarover Didi-Huberman schrijft en is blijven schrijven sinds zijn boek Images malgré tout uit 2003) maar wel een beeld van een realiteit ondanks alles (het malgré tout uit hetzelfde boek).
Elk van de films van Coppens en Maissin is een niet afgewerkt product. Er is geen finaliteit. Elke vorige film leidt tot een volgende. Hun films komen in op zich staande episodes, maar nooit zonder een wat voorafging en een wordt vervolgd. Er is altijd iets dat niet is verteld, altijd die rest, dat niet ingevuld alles. Elke film is er ondanks alles.”
Pieter Van Bogaert