In Charleroi, Liège and Brussels, three architects and a handful of utopian inhabitants put their housing ideals into practice. Just out of May 68, they wanted to demonstrate the revolutionary potential of industrialized architecture. Fifty years after the realization of their utopias and participation experiments, these little-known Belgian architects – Jean Englebert, Paul Petit, Lucien and Simone Kroll – take director and architect Elodie Degavre (UCLouvain) on a journey to discover how building and living relate to each other, in the past, today and in the future. What remains today of their houses of tomorrow?
NL
“Ik wilde het hebben over deze drie architectuurexperimenten van pioniers, omdat hun ideeën weerklank vinden in onze wereld van vandaag: een toegankelijke woning, licht en aanpasbaar bouwen, collectiviteit, lokale middelen... stuk voor stuk hete hangijzers vandaag. De film, optimistisch, intiem en inspirerend, nodigt het publiek uit om zijn eigen gebouwde omgeving in vraag te stellen.”
Elodie Degavre1
“La Mémé (Maison médicale), ontworpen door Lucien Kroll, werd gebouwd in 1976. In dit enorme complex in Woluwe wonen honderden geneeskundestudenten en wordt elk kot afgebakend door tussenschotten die naar wens kunnen worden verplaatst. In de Ardennen werden tussen 1968 en 1983 dan weer een veertigtal geïndustrialiseerde houten huizen gebouwd volgens het systeem Patze-Englebert, ontworpen door de Luikse architect Jean Englebert. Deze Japans aandoende huizen hebben een wisselende geometrie. De bewoner bestelt zijn huis ‘per sectie’ en ontwerpt het soms zelf. In Marcinelle werd in 1978 de Sart Saint-Nicolas opgetrokken, een project van 14 stalen huizen die een soort meccano vormen, bedacht door Paul Petit. Hij wilde zo de Waalse staalindustrie nieuw leven inblazen, waarbij de toekomstige bewoners van de Sart de hoofdrolspelers werden van dit grootschalige bouwspel.
Élodie Degavre treedt in de voetsporen van deze drie weinig bekende Belgische architecten en doet een rijk tijdperk tot leven komen. De documentaire toont de communicatieve, ondeugende en gepolitiseerde energie van de jaren 1970, aan de hand van nooit eerder vertoonde archiefbeelden en steunend op grafische en fotografische archieven die nog niet eerder benut werden.”
Lisa De Visscher2
- 1Lisa De Visscher, “La vie en kit,” A+ Architecture in Belgium, October 23, 2022.
- 2Lisa De Visscher, “La vie en kit,” A+ Architecture in Belgium, October 23, 2022.
