EN
“I grew up with my grandmother mostly; my grandfather passed away much earlier. But it wasn’t until after my grandfather died that I understood that in a way I felt much closer to him. It’s when a person leaves this world that you understand more clearly your connection to that person. So that idea is the basis for this film. When I looked up the word ‘mogari,’ I found that it means both the place of mourning and the feelings you have toward those you mourn or miss. We spend so much of our time in modern society worrying about the here and now. It’s through having the experience of witnessing a loved one die or go through the stages of dying that we can reflect on the inner soul and be connected to the afterlife.”
Naomi Kawase
NL
Claudia Siefen: Acteur Shigeki heeft een enorme aanwezigheid in de film.
Naomi Kawase: Ik hou erg van zijn gezicht. Ik ken hem uit Nara, hij is eigenlijk schrijver en was altijd al erg in mijn werk geïnteresseerd. Uiteindelijk heb ik hem op een dag in een restaurant simpelweg aangesproken en gevraagd of hij de hoofdrol in mijn nieuwe film zou willen spelen. Dat hij geen ervaring had als acteur, vond ik eigenlijk een enorm pluspunt. Toen we eindelijk zover waren om te draaien lag hij in het ziekenhuis. Hij was sterk vermagerd. Ik geloof dat hij gewoon vergeten was om elke dag te eten. Hij was veel te dun geworden. Maar tijdens het draaien en dankzij de dagelijkse maaltijden op de set kwam dat snel weer in orde.
Hoe verliep het werken met hem vervolgens?
Dat was eigenlijk heel geestig. Hij wilde hoe dan ook “acteren”, dus was hij druk bezig rare gelaatsuitdrukkingen te trekken. Als hij rondliep liep hij meer te slingeren, zo graag wilde hij iets uitdrukken. Maar daar had ik snel een truc op gevonden: als hij bijvoorbeeld moest rennen nam ik steeds zoveel takes achter elkaar op tot hij niet meer kon en volledig uitgeput en buiten adem was. En dan nam ik steeds de laatste take. Zo ging het de hele tijd: steeds de laatste take.’”
Naomi Kawase in gesprek met Claudia Siefen
