Finis terrae

Finis terrae

« Sur cet îlot d’où les tempêtes d’hiver balaient toute vie, quatre hommes, deux équipes, viennent passer l’été, séparés du monde, pour pêcher le goémon. »1

 

“Zien betekent idealiseren, abstraheren en extraheren, interpreteren en selecteren, transformeren. Op het doek zien wij nog een keer wat de cinema al eerder zag: er voltrekt zich dus een dubbele transformatie of, beter gezegd, aangezien ze zich vermenigvuldigt, een transformatie in het kwadraat. Het is een keuze uit een keuze, de weerspiegeling van een weerspiegeling. De schoonheid is nu gepolariseerd zoals licht, ze is schoonheid van de tweede generatie, de vroeggeboren en ietwat monsterlijke dochter van een moeder die we nog met het blote oog liefhadden.”

Jean Epstein2

 

« Finis terrae n’est pas un documentaire : ce film comporte une action dramatique étudiée et précise. En recueillant sur place plusieurs récits, en notant quelques faits, j’ai voulu composer une réalité à l’aide d’un certain nombre d’éléments vrais »

Jean Epstein3

 

  • 1Finis terrae (Jean Epstein, 1929)
  • 2Jean Epstein, “Bonjour Cinéma,” in Cinéma (Paris: Éditions de la Sirène, 1921). [Vertaling: Nina De Vroome, Walter van der Star.]
  • 3Jean Epstein, propos recueillis par Paul Gilson, Pour Vous, 29 novembre 1928. Cité par Philippe Arnaud, « Finis terrae - L’expérience des limites », 1895 n° 18, 257-258.
FILM PAGE
UPDATED ON 03.09.2023