Passage

De filmgeschiedenis bestaat niet enkel uit beelden en klanken maar evengoed uit woorden. Omsloten door de duisternis van de filmzaal krijgen dingen er voor het eerst hun vorm, worden ze werkelijk. Achteraf, buiten op de stoep, lijkt alles weer vergeten, glijdt de film door je vingers en vraag je je af wat je nu eigenlijk gezien of gehoord hebt. Meteen ontstaat ook de noodzaak om zelf vormen uit te vinden, het verlangen om zich de film te herinneren, hem te herhalen, terug samen te stellen, opnieuw vorm te geven in het schrijven. Schrijven wordt dan voortzetting met andere middelen, een manier om opnieuw te kijken en niet met je ervaring alleen achter te blijven, om “met iemand, om samen (als een wij) toeschouwers te zijn”, aldus Dirk Lauwaert. Misschien bestaat een film pas volledig wanneer hij besproken en “beschreven” is.

In haar nieuwe rubriek Passage vraagt Sabzian filmcritici, auteurs, filmmakers en toeschouwers naar een tekst of een fragment dat ooit een blijvende indruk op hen achterliet. Het gaat niet per se om een favoriet, maar evengoed om een frase, een paragraaf, een zin, een passage, een formulering, een essay of een interview dat op een gegeven moment hun blik op of denken over cinema verstoorde, verschoof, bevestigde of bekroonde. De montage van persoonlijke leesgeschiedenissen en gedachten die zo tot stand komt, vormt op bescheiden wijze de mogelijke contouren van een alternatieve filmgeschiedenis.

De rubriek wordt gelanceerd met bijdrages van Adrian Martin (die voor een bijzin van Raymond Bellour koos), Cristina Álvarez López (die voor ‘A Free Replay (Notes sur Vertigo)’ van Chris Marker koos) en Romain Lefebvre (die voor een uitspraak van Roberto Rossellini koos).