Three statues on the Mont des Arts in Brussels: a king, a queen and a medieval knight. Three newcomers to Brussels: a Philippino boy, a Rwandan refugee girl and a Moroccan boy. Three statues, three children; an imaginary conversation.
EN
“Could the fantasy world of a child provide a secret passage into the past? This question is the starting point of Sarah Vanagt’s (BE, 1976) research on the ‘historical imagination’ of children. How do children deal with the past, or rather, how do they shape it in their imagination? This issue was already present in her video Little Figures, in which Vanagt had children of immigrants carry out an imaginary conversation between three historical figures, immortalized as statues in Brussels. This results in a blend of personal experiences, imagined story twists and connections, as well as shreds of previously overheard information. It is precisely this twilight zone between knowing and not-knowing that is fascinating – when children fill the gaps in their knowledge and understanding with building bricks from their own fantasy world. The work of Sarah Vanagt offers glimpses of that ‘in-between space’, as an image of a society in which the surreal and the imaginary keep merging more and more. The tiny world of fairytale is used as a prism to watch the ‘greater world’.”
Argos
NL
Isabelle De Baets: Door migranten de rol van blanke machthebbers te laten innemen zet je die migranten plots in een ander daglicht.
Sarah Vanagt: Ja, ik heb dat natuurlijk ook in zekere mate bewust gedaan, in die zin dat ik dat interessant vond om nieuwkomers in Brussel met die zware, geïnstitutionaliseerde standbeelden (die iets zeggen over de typisch vaderlandse geschiedschrijving) te confronteren, om daar een nieuwe wind in te blazen en te kijken hoe zij daar mee omgaan. Door er skaters en kinderen in te brengen wou ik er lichtheid in brengen.
[...]
Tijdens het draaien van Little Figures heb ik gemerkt dat het filmbeeld pas echt werkt als je open staat voor wat er nu gebeurt en voor improvisatie. In alle films erna staat de werkelijkheid - zoals die zich aandient - centraal en vertrek ik niet van iets dat ik in mijn hoofd heb. Voor die eerste films was ik ook heel sterk geïnspireerd door de aanpak van Jean Rouche, een Franse filmmaker en antropoloog die zijn films maakte als een spel waarbij de spelregels eerst met de deelnemers werden afgesproken. Dan wordt het een documentaire die het spel registreert en dat was het bij mij ook.
Sarah Vanagt in een interview met Openbaar Kunstbezit Vlaanderen1
- 1Isabelle De Baets, “Sarah Vanagt – Het verleden tastbaar maken,” Openbaar Kunstbezit Vlaanderen, 2013.
