In Vanda’s Room

Jacques Rancière, 2011
ARTICLE
02.06.2014
NL

Het is gebruikelijk om mensen die gekozen hebben om in hun werk te spreken over ellende eraan te herinneren dat ellende geen voorwerp is voor de kunst. Pedro Costa lijkt echter het volkomen tegenovergestelde te doen. Hij mist geen enkele kans om de leefruimtes van deze miserabele mensen te veranderen in objecten van kunst. Een plastieken waterfles, een mes, een glas, enkele objecten achtergelaten op een vurenhouten tafel in een gekraakt appartement: ziedaar, onder een strelend licht, de gelegenheid voor een mooi stilleven.

João Bénard da Costa, 2000
ARTICLE
22.11.2023
EN

It will take me a bit longer to love Vanda, but how can I say “no” to someone who says “yes” to everyone, to someone with the most beautiful shots in the film and, always or nearly always, with the list of yellow pages on her lap, as dazzling as the light from “chasing the dragon” in the dark or the silver lying about in every drawer, so luminously punctuating the film?