Jack Andrus: Hello, Lew... I said hello, Lew.
Lew Jordan: I heard what you said, Jack. I hated you when you were a star. You were arrogant. Irresponsible. The most difficult client I ever had. Now that you’re nothing, I still hate you. Only now I can tell you.
“Mise-en-scène is heel eenvoudig het geheel van het werk dat op een filmset gepresteerd wordt: het werken met decor, met rekwisieten, met acteurs, met licht, met klank, met camera. Mise-en-scène, dat ziet men in Le mépris (Godard), in Minnelli’s Two Weeks in Another Town. Mise-en-scène is een arbeidsproces. Op de set wordt een ingewikkelde en subtiele schakeling tot stand gebracht van dingen, mensen en machines. Het ambachtelijke en het technologische, de rigoureuze technische en de veel onduidelijkere creatieve werkingsprocedures worden er moeizaam op elkaar gepast. Heterogeniteit van de arbeidsculturen: de ambachtsman aan het decor, de creatieve concentratie van de acteur, de precieze technologie van de film-apparatuur. Arbeidsculturen zonder een gemeenschappelijke taal samengebracht door de regie. Mise-en-scène is een productieproces: de ingewikkelde schakeling van het arbeidsproces moet resulteren in een uniek, eenmalig product, namelijk die ene, specifieke filmopname. Meteen daarna wordt alles afgebroken en weer opgebouwd in een andere schakeling. Mise-en-scène als esthetische categorie heeft te maken met het bewustzijn van dit unieke karakter van iedere filmopname. Mise-en-scène is de loochening van filmproductie als serie-productie. Het is de beklemtoning van een permanente staat van geïnspireerde bricolage. Iedere filmopname is een overwinning op haar onwaarschijnlijkheid. ‘Mettre en scène, c’est machiner, et d’une machination on dira qu’elle est bien ou mal montée.’”
Dirk Lauwaert1
- 1Dirk Lauwaert, “Mise-en-scène” in Dromen van een expeditie: geschriften over film 1971-2001 (Nijmegen: Vantilt, 2006).