Voor 3 x Kunstonderwijs nodigde de veertienkoppige televisieploeg van Jef Cornelis zichzelf in drie kunstscholen uit: de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Gent, de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen en het Nationaal Hoger Instituut (dat toen nog op de site van de Koninklijke Academie gevestigd was), en de Hogeschool Sint-Lukas in Brussel. In elk instituut werden telkens drie dagen doorgebracht met een groep van drie kunstenaars, drie kunsttheoretici, drie kunsthandelaars en drie curatoren. (KASKcinema)
Koen Brams & Dirk Pültau: Kan je iets over je pedagogische aanpak zeggen?
Jef Cornelis: Ik nam de studenten mee naar de VRT en bezocht de verschillende departementen. Ik had goede relaties met de mensen die de technische diensten bemanden – degenen die de beslissingen nemen over het inzetten van middelen. Als je iets wou realiseren in de openbare omroep, was het essentieel dat je met die technici goed overweg kon. Daar had ik de directeur-generaal Televisie niet voor nodig. Hij kon mij die middelen anderzijds wel afhandig maken.
Nam jij je eigen productiedossiers mee om die te tonen aan je studenten?
Ja, maar ze waren bezig hun eigen filmpjes te maken. Ze waren niet geïnteresseerd in de materie die ik doceerde. Ze konden niet produceren. Ze wisten er niets van af. Pas toen ze afgestudeerd waren, kreeg ik voortdurend telefoontjes om hen verder te helpen.
Zag jij ook het werk van de studenten?
Uiteraard. Ik vroeg hen om hun video’s te laten zien. Wat is het beste dat je tot nog toe gemaakt hebt? Ik gaf hen mijn commentaar.
Als jij vond dat het niet goed was, dan zei je dat tegen hen?
Ja, heel duidelijk; er kon geen misverstand over bestaan. In het kunstonderwijs moet je vanaf het begin keihard zijn – als ze dan nog willen komen, dan kan het iets worden. Diegenen die wegblijven, hebben niet het heilige vuur om kunstenaar te worden.
Dat klinkt meedogenloos, Jef.
Dat kan zijn, maar ik heb me voortdurend geërgerd aan die honderden mensen die academie lopen en barslechte kunst maken.
Jef Cornelis in gesprek met De Witte Raaf1
Koen Brams & Dirk Pültau: Can you tell something about your educational approach?
Jef Cornelis: I took the students with me to the VRT and visited the various departments. I got along well with the people who ran the technical services – those who made the decisions about the facilities and equipment that would be used. If you wanted to achieve something in public broadcasting, it was essential to get along well with the technical people. I didn't need the General Manager for that. On the other hand, he could certainly take those facilities away from you.
Did you take your own production files along with you to show them to the students?
Yes, but they were of course busy making their own little films. They were not interested in the material I was teaching. They could not produce. They knew nothing about it. It was only after they graduated that I kept getting telephone calls asking me to help them further.
Did you also see the work of the students?
Of course. I asked them to show their videos, asked what the best things were that they had done so far, and gave them my comments.
If you felt that the work wasn't good, did you say that to them?
Yes, very clearly. There could be no doubt whatsoever about it. In teaching art, you have to be rock-hard, right from the beginning. If they then want to come back again, something can grow out of it. Those who stayed away did not have that sacred flame in them that would make them artists.
That sounds pretty merciless, Jef.
It may be, but I have always been very annoyed by the hundreds of people who attend art schools and make really bad art.
Jef Cornelis in conversation with De Witte Raaf2
- 1“Koen Brams, Dirk Pültau, “‘In Vlaanderen kan je niets doorbreken’ Interview met Jef Cornelis over de televisiefilm 3 x kunstonderwijs,” De Witte Raaf, Editie 159 september-oktober 2012.
- 2“Koen Brams, Dirk Pültau, “In Flanders, you cannot break through anything. Interview with Jef Cornelis on the television film, 3 x kunstonderwijs,” JefCornelis.be. translated by Mari Shields.
