Films byTexts by 1979
Article NL
29.01.2020
Realisme is altijd neo-, sur-, super-, hyper-

Zien met fotografische apparaten
Frieda Grafe 1979
Vertaald door

    De neorealistische films leken niet realistischer voor de massa, voor de kleine mensen, voor het dagelijkse leven. De individuen en hun psychologische analyse uit de burgerlijke roman zijn overbodig omdat er geen verhalen meer overtuigend aannemelijk gemaakt hoeven te worden. Maar de oude verhouding is niet zomaar omgekeerd, het documentaire krijgt niet de overhand ten koste van het narratieve. Rossellini vertrouwt niet op het fantastische toeval, de kern van de surrealistische esthetiek, noch laat hij alles over aan de apparatuur zoals later de cinéma vérité deed. Zijn blik en die van de camera worden gecombineerd. Een nieuwe realiteit komt maar in zicht via een nieuwe manier van waarnemen.

    FILM
    Een vrouw tussen hond en wolf
    Femme entre chien et loup
    André Delvaux, 1979, 111’

    In Antwerp during and after the Nazi occupation, a young woman, Lieve, is torn between her love for two men with opposite ideals: her Flemish nationalist husband Adriaan (Rutger Hauer), who goes off to fight with the German troops on the Eastern front, and a wounded French resistance

    Conversation
    20.11.2019
    “Ik ben het gewend dat het publiek wegloopt”

    Jan Decorte over Hedda Gabler

    “Ik hou dus niet zo van het spectaculaire. Omdat ik denk dat men altijd zo clichématig naar de dingen kijkt dat het zinloos wordt, elke betekenis moet verliezen. En ik vind het geen punt, wanneer een actrice niet echt sterft, om dan ook te tonen dat ze niet echt dood is. Ik denk niet dat je één moment volledig in de personages gelooft. Ze spelen een schijn en dat vind ik iets wat heel belangrijk is om te tonen. Ik vind het niet belangrijk of ze ademt of niet. Maar het is ook niet zo dat ik haar vraag om expres hevig te ademen. Dat laat ik aan het toeval over.”

    Article NL
    20.11.2019
    Hedda Gabler

    “Het is een soort acrobatische afstand, die je hier in Hedda Gabler de adem doet inhouden van spanning (er wordt prachtig gespeeld!), tot ie in een lach bevrijd zou moeten worden. Er is een proestend navertellen van een wild-onwaarschijnlijk verhaal, een kolderieke imitatie van melodramatische conflicten, een travestie van de kritische ontraadseling, die deze heel trage, rustige tegenstroming meegeeft vol versnellingen en watervallen.”

    FILM
    Stalker
    Andrei Tarkovsky, 1979, 163’

    How I love your eyes, my friend,
    With their radiant play of fire,
    When you lift them fleetingly
    And like lightning in the skies
    Your gaze sweeps swiftly round.

    FILM
    Die Dritte Generation
    Rainer Werner Fassbinder, 1979, 111’

    “It seems as if Fassbinder needed to purge his system after In einem Jahr mit 13 Monden (1978), a traumatised remake of Louis Malle’s Le feu follet (1963), chronicling a transsexual depressive’s last days, and inspired by the suicide of Fassbinder’s lover Armin Meier.