Films byTexts by 2020
FILM
Liberty: an ephemeral statute
Rebecca Jane Arthur, 2020, 36’

Stemming from a personal account of a search for liberation set in the US during the early 70s, Liberty: an ephemeral statute reflects upon post-68 desires for emancipation, emigration, and education through an impressionistic memoir and portrait of the filmmaker’s mother back home in Sc

Article NL
29.01.2020
De algemene kleur van films

Over Frieda Grafe’s filmkritiek

Frieda Grafe noemde haar kritieken treffend “beschreven films”, omdat ze, zo merkt Irmela Schneider op, “het gebaar van de criticus als leermeester en rechter vermeed en zich concentreerde op het voor de lezer inzichtelijk en levendig maken van haar manier van kijken naar films.” Geen kritiek vanuit vooropgestelde kaders, geen theoretische orthodoxie maar vermenging van zinnelijke en intellectuele associatie. Grafe schreef suggestief en evocatief, met woorden en zinnen die gewikt en gewogen werden. “Ik probeer de algemene kleur van een film voor de lezer te reconstrueren uit mijn indrukken en inzichten om hem of haar zelf tot conclusies of veronderstellingen te brengen.”

Conversation NL
22.01.2020
Een gedroomde stad

Bas Devos over Ghost Tropic

Naar aanleiding van de Belgische release van Ghost Tropic sprak Olivia Rochette met regisseur Bas Devos: “Wat ik zo mooi vind aan pellicule, zeker aan 16mm, is dat de materialiteit van de film in de low lights zichtbaar wordt en in de high lights oplost. Als je een beeld maakt van iemand die ’s nachts onder een lantaarn staat, zal de donkerte rond het personage leven en het licht als het ware kristalliseren. Dat was voor mij de belangrijkste reden. Ik wilde dat de nacht letterlijk tot leven kwam en als een deken over Khadija lag.”

Article NL
8.01.2020
De uitvlucht

Over La fugue de Suzanne (Jean-Marie Buchet, 1974)

“In La fugue de Suzanne worden we deelgenoot van een amoureuze escapade. Maar waar je een spannende intrige zou verwachten, wordt de narratieve lijn juist heel dun gesponnen. De film bestaat uit een dozijn scènes, of tableaus, waarin nauwelijks iets gebeurt. Er wordt één toon aangeslagen, die vervolgens steeds opnieuw wordt gespeeld tot er een absurdistische realiteit ontstaat.”