Mark-Paul Meyer

“I’m fascinated by editing. It’s the part of filmmaking I love most. I could spend my whole life editing. I wouldn’t go out anymore. I would stop noticing the difference between day and night.” In 1988, Mart Dominicus and Mark-Paul Meyer conducted a conversation for Skrien with filmmaker Kira Muratova about her The Long Farewell (1971) and Brief Encounters (1968).

“Ja, Ik ben gefascineerd door montage. Dat is het onderdeel van het filmmaken waar ik het meest van hou. Ik zou mijn hele leven wel aan monteren kunnen besteden. Ik zou niet meer op straat komen, het verschil tussen dag en nacht zou me niet meer opvallen.” Mart Dominicus en Mark-Paul Meyer spraken in 1988 voor Skrien met cineaste Kira Muratova over The Long Farewell (1971) en Brief Encounters (1968).

Johan van der Keuken was a photographer and a filmmaker. As a filmmaker he operated the camera himself. The world around him, reality, was his subject. He stood out as a photographer and as a filmmaker because he confronted reality in a very personal way, distinguished by the fact that he did not see it as something that lay outside himself. How to say something about reality without reducing it to something with only one meaning. Johan van der Keuken did not want to tell us about reality – he wanted to let reality speak for itself.

Johan van der Keuken was fotograaf en filmmaker. Als filmmaker hanteerde hij zelf de camera. De wereld om hem heen, de werkelijkheid was zijn onderwerp. Hij onderscheidde zich als fotograaf en als filmmaker, omdat hij de realiteit op een heel eigen manier tegemoet trad. Kenmerkend was dat hij de werkelijkheid niet zag als iets dat buiten hemzelf lag. Hoe kan je iets over de werkelijkheid zeggen zonder die tot iets eenduidigs te reduceren? Johan van der Keuken wilde niet over de werkelijkheid vertellen, maar wilde de realiteit zelf laten spreken.