Jan Op de Beeck

Vergelijkbaar met hoe Paul Auster in The New York Trilogy de coördinaten van de detectiveroman opzet om de observatie, de interpretatiezucht en het verstrooide oppervlak van tekens dramatisch en filosofisch op de spits te drijven, ontwikkelt Child een “negatief” of “omgekeerd melodrama” dat de wereld als een “rommelige, ambigue ruimte” verkent, waarin kritiek met het andere been in het genot ploetert en suspense indicatief is voor broeiende sociale spanningen die zich doorheen de tijd kunnen articuleren.

Dit interview van dichter Charles Bernstein met filmmaakster en dichteres Abigail Child uit 1986 werd recent vertaald voor het tijdschrift voor literatuur, kritiek en amusement nY #39 (met een over dossier materialiteit, fragment, montage). Het gesprek tussen Bernstein en Child toont de verwevenheid, de parallellen tussen en suggereert de wederzijdse beïnvloeding van de manieren van werken en denken van Language Poetry en de New Yorkse experimentele filmscène van de jaren 1980. Specifieke manieren van monteren worden vanuit een bespreking van het werken expliciet en concreet gemaakt. 'Experimentele’ literatuur en films vragen wellicht een ‘actief lezen’  in tegenstelling tot een ‘passief kijken’. 

This interview from 1986 by poet Charles Bernstein with poet and filmmaker Abigail Child was recently translated to Dutch for tijdschrift voor literatuur, kritiek en amusement nY #39 (an issue about materiality, fragment, montage). The conversation between Bernstein and Child shows and suggests the parallels between and the interconnectedness and mutual influence of the practices of Language Poetry and the New York experimental film scene of the 1980s. Specific ways of editing are made explicit and concrete through a discussion of these practices. “Experimental” literature and films might require “active reading” as opposed to “passive viewing”.