Beppie is the name of the young girl living next door to the van der Keuken family. He films her as she roams around Amsterdam and playfully disjoints the world around her.
“Dag Bep, kom binnen!”
“Dag meneer van Keuk!”
“Dag Beppie.”
“Dag mevrouw Keuken.”
“Ik begin niet bij de ziel, maar bij de schoenen.”
Johan van der Keuken1
“She was ten years old and her smile could light up the Achtergracht canal where I lived at that time. Beppie is a true child of Amsterdam, sweet as sugar, but you have to watch your step with her!”
Johan van der Keuken2
“Beppie is een Amsterdammertje van tien jaar. Ze woont bij ons op de gracht en komt geregeld op bezoek sinds haar verlangen naar buitenlandse postzegels haar twee jaar geleden bij ons over de vloer bracht. Ze is inmiddels overgestapt op het sparen van speldjes. Om talrijke exemplaren van het Vaillant-speldje te kunnen krijgen, vervoegde ze zich dagelijks bij deze firma, steeds in een andere jas. Want hetzelfde kind krijgt niet almaar hetzelfde speldje. Het doet mij veel genoegen dat ik haar onlangs, via de nachtwinkelier in de Utrechtsestraat, een groot aantal speldjes van het Lukken Ei in handen heb kunnen spelen, alsmede een mooi speldje van Van der Heem. Eerder had ik al een speldje van Mobil, maar tegenwoordig geeft Mobil pepermuntjes cadeau.
[...]
Soms komt de dominee wel eens bij Beppie thuis om te informeren of de kinderen nog wel naar de zondagsschool gaan. Beppie gaat haast nooit meer. Je kan er kleien en tekenen, het is net een club en soms moet je fruit meenemen voor de zieke kinderen. Er wordt ook een verhaal verteld, maar daar vindt ze niks aan: over joodse en kartelieke en artistieke mensen, van allerlei dingen over Jozef en Jozefina. Kartelieke mensen die mogen niet vloeken, maar ze doen het toch! Beppie gaat pas werken als ze 15 jaar is, want anders krijgen je ouders een boete.”
Johan van der Keuken3
“‘Film is not life,’ observed van der Keuken recently, ‘but it has to touch your life. It’s a second life.’ These four early poetic films reveal the origins of the complex, layered style of his later documentaries. The lyrical, subjective camerawork, detailed observations of everyday life and sensitivity to inner reality make these portraits among the most lovely of short films. While time, movement and framing are the subjects of all van der Keuken’s work (he is as much devoted to the abstract as the figurative), these fragmented glimpses of other lives send us beyond the frame, to the life that continues outside the film. Beppie, an expressive ten-year-old girl who lived on the same canal as the filmmaker, gives us a tour of her world”
Kathy Geritz4
- 1Johan van der Keuken, “Beppie,” Tijd/Maasbode, 17 april 1965. Overgenomen in: Johan van der Keuken, Bewogen beelden. Films, foto's, teksten uit de wereld van een kleine zelfstandige(Breda: De Geus, 2001), 21.
- 2Johan van der Keuken, “Beppie,” Karlovy Vary International Film Festival.
- 3Johan van der Keuken, “Beppie,” Algemeen Handelsblad, 10 april 1965. Overgenomen in: Johan van der Keuken, Bewogen beelden. Films, foto's, teksten uit de wereld van een kleine zelfstandige (Breda: De Geus, 2001), 18-20.
- 4Kathy Geritz, “Beppie,” San Francisco Film Society.
