Experimental documentary by Johan van der Keuken about the Dutch painter and poet Lucebert. Just as Lucebert repeatedly overpaints his painting in the film, Van der Keuken constantly adjusts his film frame. We see Lucebert at work in his studio and hear his poems recited in English. Street scenes from London and Seville, which at first glance seem unrelated, are connected to Lucebert's paintings and poems. The connection between film and poetry is unmistakable in Een film voor Lucebert.
NL
“Een ontwikkeling verloopt bijna nooit logisch, het gaat met sprongen, er zijn momenten waarop je voelt dat je bepaalde ideeën beheerst, dat je bepaalde middelen echt onder de knie hebt. Voor mij was meteen al de schilderkunst erg belangrijk. De Hollandse traditie die sterk gebaseerd is op de materie zelf en ook de internationale school van het abstract expressionisme. Die traditie, die bij ons vrij ver teruggaat, om de structuur van de verf duidelijk te laten uitkomen: niet alleen de kleur, maar ook de materie van de verf. En door de aanwezigheid van die materie het lichamelijk werk waardoor het schilderij is ontstaan voelbaar te maken. Het beeld wordt niet gevormd door een idee dat van te voren al bestond: als er uit het beeld een idee naar voren komt, dan ontstaat het uit het lichamelijk werk van de schilder. Het is een van de kernen waar Een film voor Lucebert om draait.”1
Johan van der Keuken
- 1Serge Daney en Jean-Paul Fargier, “Een interview met Johan van der Keuken in de Cahiers du Cinéma,” vertaald door Johan van der Keuken en gepubliceerd in Zien, Kijken, Filmen. Foto’s, teksten en interviews (Van Gennep: Amsterdam, 1980). Deze tekst verscheen oorspronkelijk in Cahiers du Cinéma, nr. 289, 1978, opnieuw gepubliceerd op Sabzian op 6 oktober 2013.
FR
Un développement ne va presque jamais logiquement, il y a des sauts, il y a des moments où tu te sens en pleine possession de certaines idées, de certains moyens... Au départ, ce qui a été très important pour moi c’est la peinture. La tradition picturale hollandaise qui se fonde très fortement sur la matière elle-même. L’école internationale de l’Expressionnisme abstrait. Et cette tradition ici encore plus ancienne de faire valoir la structure de la peinture elle-même. Pas seulement sa qualité de peinture mais sa matérialité. Faire surgir avec cette matière l’image du travail physique. L’image n’est pas formée à partir d’une idée préexistante mais l’idée qui sort de cette image provient du travail physique, et dans ce cas du peintre aux prises avec la matière travaillée. Ce principe est un des noyaux du film sur Lucebert.
Johan van der Keuken1
- 1Johan van der Keuken, « Entretien avec Johan van der Keuken dans Cahiers du Cinéma », entretien par Serge Daney en Jean-Paul Fargier, Cahiers du Cinéma, 289 (1978).
